ELSVIERS GEILLUSTREERDE MAANDSCHRIFT 42ste JAARGANG No. 5 mei 1932 H. CHABOT,DOOR PIETER KOOMEN |
Hendrik Chabot is te Sprang in Noord-Brabant geboren en woont, reeds sinds zijn tiende jaar, te Rotterdam. Niet omdat het nu eenmaal gewoonte is, in een eenigszins uitvoerige beschouwing over het werk van een kunstenaar ook een en ander uit zijn leven te vermelden, deel ik dit mee; een levensbericht moet men hier niet verwachten. Van Chabot's bestaan als mensch is mij weinig |
Grafmonument voor Arie van Veen 1928 | bekend. Van zijn jeugd - het was toch zóó prettig en zoo daverend belangwekkend, als ik kon vertellen dat hij, nog zeer jong, al groote begaafdheid toonde: "en dan zal die kleine Henkie .... mammie, assieblief papiertje enne een potloodje .... en je stond er eenvoudig versteld van, wat er dat jog dan zoo maar speelswijs teekende" -, maar van zijn jeugd weet ik nagenoeg niets. Slechts kan ik .... gissen, dat hij niet, als de meeste kinderen, ééns: tegen de pokken, doch zelfs driemaal is ingeënt. Den tweede keer tegen zelfoverschatting, den derden tegen reclamezucht. Waarschijnlijk hebben zijn ouders reeds toen vermoed, dat hun zoon eenmaal schilder zou worden, wat later ook beeldhouwer, en zijn ze er op bedacht geweest hem te behoeden tegen de kwalen, die misschien nergens anders zoo hevig heerschen als in de kringen der kunstenaars, waar zij al menig talent onherstelbaar hebben gefnuikt. Aan welke voorzorg het dan te danken is, dat Chabot, nu toch al lang volwassen, immers zo gaande weg tegen de veertig geworden, nog altijd tegenover |
zijn werk staat met de bescheidenheid en den schroom van iemand
die weet wat hij wil, maar óók wat hij kan. En er nog steeds wat verwonderd over, soms ook
wel blij mee is, als iemand het waardeert.
Doch al moet ik dus vermelding van wellicht zeer wetenswaardige bizonderheden uit zijn leven
achterwege laten, dat Chabot in Noord-Brabant geboren is en zich te Rotterdam als kunstenaar
ontwikkeld heeft - een korte studiereis door Duitschland en Oostenrijk buiten beschouwing
gelaten -, dáár wil ik dan toch met klemde aandacht op vestigen. Niet voor niets hebben
huiveringwekkend geleerde lieden diepzinnige verhandelingen geschreven over het wezen van den
artiest em de omgeving waarin hij is opgegroeid, of zijn begaafdheid tot bloei is gekomen en
zijn karakter zich heeft gevormd. Wat men aanneemt als het innerlijke leven in de werken van
Chabot, het is van de donkere Brabantsche aarde, zwaar gedragen en traag tot uiting gebracht;
maar dan toch zich moeizaam heffend, reikend naar het licht. En wat men mede ervaart,
voornamelijk in zijn schilderijen, meer dan in de stillere beeldhouwwerken, dat is de
ontstuimige, maar bedwingen
Lees verder .... |