Op 17 juni 1944 verscheen in De Prins (44e jaargang) een artikel met de volgende titel.




Het ging over de flat op de hoek van de "s Gravendijkwal en de Rochussenstraat.



…… "Te Rotterdam heeft de kunst, zoowel de beeldende kunst als de muziek, de laatste tien jaren een tijdperk van groote innerlijke ontwikkeling en dientengevolge ook van opbloei gekend. Ook de oorlog heeft die niet tegengehouden zooals de ontelbare concerten en de vele goede schilderijen en beeldhouwwerken, die men nog steeds op tentoonstellingen en in ateliers kan bewonderen, getuigen.
Natuurlijk hadden ook de Rotterdamsche kustenaars (sic) zich in de oude binnenstad gevestigd, langs de Maas en langs de havens verried menig "raam zonder gordijnen" overdag en menig nog laat verlicht venster des avonds aan de ingewijden wie er aan het werk was of wie zich nog aan de gezelligheid wijdde.
Na mei 1940 moest er voor een aantal hunner nieuw onderdak worden gezocht en het pariculier initiatief van eenige kunstminnaars leidde er toe, dat de gemeente de beschikking kreeg over een aantal verdiepingen van een nieuw flatgebouw. Zij nam de helft van de huur voor haar rekening en de schilders, musici en andere kunstenaars, die telkens twee aan twee één woning ter beschikking kregen, moeten de andere helft opbrengen.
Zoo is er dan te Rotterdam "een huis vol kunstenaars" gekomen, voor wie het romantische atelier met potkachtel en gootsteen heeft afgedaan. Het maakte plaats voor de degelijke rust van een flat met centrale verwarming, stalen ramen, douche en frigidaire. Factoren, die echter op de kunst, welke er ontstaat, gelukkig van geen beklemmenden invloed blijken!"



Foto: Collectie Chabot
"Wim Chabot, bekwaam restaurateur van oude schilderijen en daarbij zelf een schilder met veel talent, woont wel in de flat, maar is er op het oogenblik niet omdat hij herstellende is van een ernstige ziekte. Daarom zocht de fotograaf hem in den tuin van het ziekenhuis op." (Hij en zijn gezin deelden een flat met Annie Nederbragt)


Foto's: De Prins - Molkenboer

Terug