Maandag 1 juli 1946

Monique wordt 6.10 uur geboren.

W. Chabot

Het is een warme dag; de zon straalt aan een helder blauwe hemel. 's Middags hebben wij tegen 3.30 uur zuster Tonnie laten komen, omdat wij denken dat het nu wel zal gaan beginnen. Tante To en mevrouw Van Meurs zijn bij ons op visite. Als de zuster binnenkomt vertrekken zij op een wenk van haar. Tegen 5 uur is het zover dat zuster de dokter opbelt, maar die is niet thuis. De behoefte aan een dokter wordt urgent, omdat het vruchtwater is gebroken en een groene kleur heeft, wat voor de zuster rede is een andere dokter te waarschuwen, Dr Oskam, uit de lage flat. Hij is spoedig aanwezig, en constateert dat Madi nog wel wat bezig zal zijn met het verbreken van de vruchtvliezen. Dokter gaat naar huis, maar laat z'n koffer met instrumenten achter; wij kunnen hem bellen als het zover is en onze eigen dokter er nog niet mocht zijn.

Ik zie nu dat het niet, zoals het eerste kindje, gestrengd zit, waarvoor wij steeds zo bang waren. De navelstreng wordt afgebonden, het kindje vrijgemaakt. Zuster Tonnie neemt het aan en begint het te reinigen: eerst met een doek afdrogen, daarna wassen. Nu moet ik eerst even gaan zitten, anders val ik om. Dan ga ik oma (De Weirdt) gauw feliciteren met de geboorte van haar eerste kleindochter. Oma is zenuwachtig bezig de gordijnen te schikken. Als ik in de kraamkamer terugkom is de rest gekomen, en wordt Madi gehecht: 2 krammen. Ik feliciteer haar, en zij is gelukkig. Zuster Tonnie ruimt verder de nageboorte op.