NRC 19 februarie 1940 Luchtvaart HET AFSCHEID VAN "KOOSJE" van Ypenburg

Het afscheid van Koosje; v.l.n. r.: Koosje, kaptein-vlieger Schmidt-Crans en de heer C. Kolff Een intieme plechtigheid ----------------

Koosje heeft gistermiddag afscheid genomen in het clubgebouw van de Aeroclub van Ypenburg. Vele bekende en minder bekende personen uit de luchtvaart waren daar bij elkaar gekomen. Koosje liep bedrijvig met het album rond, dat zij als afscheidsgeschenk van Prik, den ober, gekregen had, om er alle handtekeeningen in te verzamelen. Er waren ook veel brieven en telegrammen van menschen uit alle deelen van het land, die verhinderd waren om zelf naar Ypenburg te komen. Natuurlijk ontbraken de geschenken niet. Vol trots liet Koosje een klokje zien, dat ze van de N.L.S. gekregen had en aan het eind van de middag mochten we ook even in het album kijken, waarin de handteekeningen stonden van ir. J.E.F. de Kok, van Frits Koolhoven, den commandant van de op Ypenburg gelgerde militairen, de voorzitter van de Haagsche en Rotterdamsche Aeroclub C. Kolff, van den chef-instructeur van de N.L.S. H. Schmidt Crans, de instructeurs Van Graft, Hoekstra en anderen, van mevr. Van Alphen-Roos, van Justus Heymans en nog vele anderen. Zoo tegen half vijf was het oogenblik aangebroken, dat er officieel afscheid genomen zou worden van Koosje. Eigenlijk had Koosje daar den heelen dag al tegen opgezien. Het was de heer C. Kolff, die het eerst het woord richtte tot Koosje en haar namens de Haagsche en Rotterdamsche Aeroclub en de N.L.S. dankte voor alles, wat se voor de luchtvaartmensen is geweest. Uit naam van de clubs bood de heer Kolff daarna een klokje, in een luchtschroef gemonteerd aan en een enveloppe met inhoud. De commandant van de militairen op Ypenburg dankte Koosje namens een partijtje gasten, dat een jaartje gastvrijheid heeft genoten heel hartelijk. Tenslote voerde een van de sportvliegers het woord. Koosje dankte allen hartelijk voor alles, wat ze voor haar gedaan hebben en verzekerede, dat ze die zeven jaren en al die vrienden nooit zou vergeten.

Terug